-
1 śmieć
I śmiecia; śmieci lub śmiecie; m( odpadek) piece of litter, ( rzecz bez wartości) rubbish, trash- śmieciII (śmiem, śmiesz); pl śmią lub śmieją; imp; śmiej; vi III vb; patrz śmiecić* * *I.śmieć1mipl. -i l. -e pog. (= rzecz bezwartościowa)1. rubbish, junk.2. (= odpadek) piece of litter, piece of junk; zob. t. śmieci.mppl. -e pog. (= człowiek godny pogardy) piece of shit.II.śmieć2ipf.śmiem śmiesz, śmiej dare; jak śmiesz! how dare you!; nie śmiałem podnieść oczu I didn't dare to raise my eyes.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmieć
-
2 śmieć
I śmiecia, śmieci lub śmiecie1. m(o odpadku) piece of litter2. śmieci pl1) (do wyrzucenia) rubbish sg, garbage sg US2) (na podwórku, skwerze) litter sgII -śmiem, -śmiesz; 3́; pl śmią lub śmieją; impf śmiejvi(mieć czelność; odwagę) to dare -
3 śmi|eć2
impf (śmiem, śmiał, śmieli) vi książk. to dare- śmieć coś zrobić to dare (to) do sth- jak śmiesz! how dare you!- jak śmiesz tak mówić do ojca! how dare you speak to your father like that!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmi|eć2
-
4 śmieć
śmieć1 (śmiem) lit (mieć odwagę) wagen, sich trauen; lit sich erkühnen; (mieć czelność) sich erdreisten;jak śmiesz! wie kannst du es wagen!;śmiem wątpić ich erlaube mir Zweifel anzubringen -
5 śmieć
См. также в других словарях:
śmieć — I m I, D. śmiecia; lm M. śmieci a. śmiecie, D. śmieci częściej w lm «rzecz wyrzucona, zniszczona, zużyta, bezużyteczna, zepsuta, zwłaszcza resztka czegoś, pozostałość, odpadek» Kupa śmieci. Kosz do śmieci. Zamieść, wynieść, uprzątnąć śmieci.… … Słownik języka polskiego
